VRAGEN…

Enkele tijd geleden werd ik gebeld door een dochter, haar moeder bleek ongeneeslijk ziek en haar moeder was uitbehandeld. Moeder wilde graag enkele dingen met mij bespreken en kijken wat de mogelijkheden waren voor haar afscheid, zeker in de tijd van de coronacrisis met alle beperkingen die hier mee gepaard gingen. Ze vroeg of het niet raar was dat ik nu op gesprek zou komen? Ik verzekerde haar van niet en vertelde haar dat het vaak als erg fijn ervaren wordt dat er openheid is en gesproken kan worden over de dingen waar je liever niet over nadenkt. Toen ik op de afgesproken dag bij haar aankwam was de koffie klaar en vertelde mevrouw over hoe haar leven was verlopen en over haar ziekte. Toen het gesprek over haar afscheid ging, vertelde ze wat ze graag zou willen en vroeg ze me welke mogelijkheden er nog meer waren. Na dit gesprek had mevrouw helder wat ze graag zou willen. Ik nam afscheid en drukte haar op haar hart dat ik gerust nogmaals wilde langskomen, mocht hier behoefte aan zijn. Ik heb alles genoteerd en mocht het haar tijd zijn om het leven lost te laten, dan konden ze mij altijd bellen. De vele vragen waren immers al beantwoord.

Enkele weken later heeft mevrouw het leven losgelaten. Het afscheid konden wij op haar manier invullen, zoals we besproken hadden. Dit gaf de partner en haar kinderen erg veel rust en tijd om bij hun overleden dierbare te zijn. Mocht u nu ook in een soortgelijke situatie zitten of graag meer duidelijkheid willen hebben over uw afscheid, hoe ver weg deze wellicht ook mag zijn? Schroom niet, bel, app of mail me gerust…

Gewoon…
‘Omdat iedere uitvaart zorg verdient!