Het gebeurt weleens dat een crematie niet op de gewenste tijd of dag plaats kan vinden omdat er in nabij gelegen crematoria op dat moment simpelweg geen ruimte is. Dan is het fijn dat er in de omgeving ook nog andere mogelijkheden zijn. Onlangs bezocht ik samen met mijn collega Natasja het crematorium Hart van Berkelland, gelegen in Haarlo. Na een prachtige rit van 45 minuten door de Twentse landerijen kwamen we aan in Haarlo (net gelegen in Gelderland). Het voelde alsof we de oprit van een kasteel opreden, zo prachtig!

Eenmaal uit de auto werden we verwelkomd door een vrolijke serenade van de vogels en we waren onder de indruk van de ligging en keurig verzorgde omgeving. Hooggespannen gingen we naar binnen. Een zeer hartelijk ontvangst wachtte ons aldaar en alle medewerkers die we spraken waren even enthousiast, hartelijk en oprecht. Een speciaal gemarkeerde voetstappenroute zorgde ervoor dat we onze weg konden vinden en niets hoefden te missen. We stapten de aula binnen waar een afscheidsceremonie plaats kan vinden en onder de indruk bekeken we deze ronde zaal in lichte frisgroene tinten ingericht. Helemaal èèn met buiten. We werden getroffen door het zicht naar buiten, waar bos en water hun eigen stilleven vormden. Na een bezoek aan de ovenruimte kwamen de rouw- en familiekamers aan bod. Elk in hun eigen sfeer en warm aangekleed. Hier voelt men zich thuis. Ook aan de inwendige mens werd gedacht en in de koffiekamer stond een heerlijk kopje Beukenhorst koffie met een eigengebakken (harten)koekje voor ons klaar. Zo konden we deze eerste indrukken even laten bezinken en beaamden we naar elkaar dat de setting waarin dit crematorium gelegen is heel bijzonder is en past bij onze visie als uitvaartbegeleider.

Naast het crematorium bevind zich het jachthuis “Het Aamschot”. Hier kan men in een klein gezelschap nazitten, terugblikken en herinneringen ophalen. Een plek die oude verhalen een nieuw leven inblaast. De ambiance die het verleden met het heden verbindt. Samenzijn met een panoramisch uitzicht op de troostrijke natuurlijke omgeving. Van daaruit hebben we een wandeling door de omgeving gemaakt langs vijvers, het urnenbos en het strooiveld. Onderstaand gedicht las ik in het crematorium, welke zeer passend is voor deze plek:

Waar de aarde

Als een donzen deken

Mijn verdriet

Heel zacht omarmt

Tijdens de rit naar huis besloten we dat het zeker de moeite waard is om een afscheid te regelen in dit crematorium. Wij zouden hier graag nog eens terug komen.

Gewoon ‘Omdat iedere uitvaart zorg verdient!’